شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

آھيان جلندي اجهامي ويندي ھان.

آھيان جلندي اجهامي ويندي ھان.
اينئن ئي پڄري ۽ کامي ويندي ھان.

ڪو، نہ آھي جي ھم زبان ملندو،
مان ڪري خود ڪلامي ويندي ھان.

ڪنھن بہ گهر ۾ نہ ٿيندو سواگت آ،
پوءِ بہ ھر گهر ۾ ڄمي ويندي ھان.

شئي خريدوفروخت جي آھيان،
سو خريدي وڪامي ويندي ھان.

وصل جي وقت ۾ الائجي ڇو،
ٿي گهڙي اختتامي ويندي ھان.

ميڙي تحفا آ ھو کڻي ويندو،
مان کڻي اک ۾ نمي ويندي ھان.