شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

محترم بشير خان قريشيءَ جي شھادت تي لکيل نظم

محترم بشير خان قريشيءَ جي شھادت تي لکيل نظم

شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.
ڏنڊن ٻيڙين جون جهنڪارون،
ويو نغما نينھن جا، ڳائي،
شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.
سدا اٽڪيو انڌيرن سان،
شمعون ھر دل ۾ ٻارائي،
شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.
سمورو لوڪ ھن پويان،
اھو پيو پنڌ پڇرائي،
شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.
مماتيءَ مات کاڌي آ.
کٽيو ڪنھن، ڪو ويو ھارائي.
شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.
رکيئين ڄڻ آئيندو اک ۾،
علم ويو اوچو جهولائي،
شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.
رڳن ۾ وھ وٽيون اوتيئين،
ھو ويو تاريخ دھرائي،
شھادت پاند ۾ پائي.
سڀئي ويو خواب جاڳائي.