شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

رات جو رنگ پائي ھلڻو آ.

رات جو رنگ پائي ھلڻو آ.
خود سراپا جهڪائي ھلڻو آ.

حڪم ھر منڪري ھاڪار ڪري.
ھيءَ جبين ڀي جهڪائي ھلڻو آ.

ڄمائي ڄڀ کي، چپن کي دنگي،
سوچ ساري جلائي ھلڻو آ.

تيز تيرن جون بارشون توڙي،
لال ٿي لڱ گهائي ھلڻو آ.

ھڙئي آئيندي جا اونا اڇلائي،
جينئن چون ھو، ھنڊائي ھلڻو آ.

سچ جو وار وار پيو وگهري،
ڪوڙ کي ڳل لائي ھلڻو آ.

آھي بدليل وطن جي آب ھوا،
پاڻ کي پاڇا پائي ھلڻو آ.