شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

سور صدما عذاب ئي ھوندا.

سور صدما عذاب ئي ھوندا.
عشق گليون عذاب ئي ھوندا.

سارا ھوندا گناھہ مون پاسي،
تو ڪيا سڀ ثواب ئي ھوندا.

پيو پڇين منھنجي تون اثاثن جو،
خيال سوچون ڪي خواب ئي ھوندا.

جي وجهن پيار تي نظر ميري،
سي تہ ماڻھو خراب ئي ھوندا.

پيار ۾ منھنجو شرط ڪو ڪونھي،
۽ اوھان وٽ حساب ئي ھوندا.

مان تہ پڇينديس سوال سڀ سادا،
تنھنجا ابتا جواب ئي ھوندا.