شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ڪونہ خيالي خمار ۾ آھيان.

ڪونہ خيالي خمار ۾ آھيان.
نينھن واري نھار ۾ آھيان.

تنھنجي اکڙين ۾ ھان ٻڏي وئي يا،
ٻڏل ڪنھن آبشار ۾ آھيان.

حفظ ھر انگ ڪري ڇڏيم تنھنجو،
حافظن جي قطار ۾ آھيان.

ڪونہ دوريءَ سان مان ڊھي سگهنديس،
بيٺي پختي مان پيار ۾ آھيان.

ڪيڏو ڏسجين پيو بيقرار پرين،
مان بہ ڪاٿي قرار ۾ آھيان.

جينئن ئي نڪتيس مدار تنھنجي مان،
ھڙني پاسي کان وار ۾ آھيان.

تو ڇڏايو جو ھٿ انھيءَ پل کان،
مان سڄڻ تنھنجي سار ۾ آھيان.