ڏڍ ھو ڪو، نہ ڪو دلاسو ھو.
درد بڻجي ويو تماشو ھو.
رُت نئين رنگ ڪئي نوان آندا،
رنگ ھڪ سور جو ئي ساڳيو ھو.
نيٺ ڪاٿي حيات پھچايو،
سور ھو سڃ ھئي سناٽو ھو.
ننڊ منھنجيءَ ۾ جاڳ جا سپنا،
جاڳ جو پنڌ ڀي اڙانگهو ھو.
ھانءُ اڊڙيو پيو آ عمرين کان،
تُن سيبو نہ ڪو ئي ٽاڪو ھو.
زندگي ڄڻ تہ بد دعا ٿي لڳي،
جيءُ گهاون کان ڪو، نہ آجو ھو.