شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

اڄوڪي ڏينھن تي وري آ ڄائي

اڄوڪي ڏينھن تي وري آ ڄائي
جنم وٺي ھوءَ وري آ آئي
اسان ھي سڀ ڪجهہ چيو ڪٿي آ
اسان ھي سڀ ڪجهہ مڃيو ڪٿي آ
چون قبر ۾ لھي وئي آ
مگر ھي آواز چوڏسا ۾
ڄڻ تہ اندر ۾ لھي وئي آ
نينھن نظر ۾ لھي وئي آ
سوچ سفر ۾ لھي وئي آ.
*
قائم روايت شھادتن جي
ڪٿي ضرورت وضاحتن جي
متان او مورک اھو تون سمجهين
شھيد جو رت زيان ٿي ٿي ويندو
جنگ ڇڙي جا جنون جي وئي آ
عشق نئين ۾ عيان ٿي ويندو
متان او مورک اھو تون سمجهين
شھيد جو رت زيان ٿي ويندو
ھوءَ جا عاشق عوام جي ھئي
ڇني الڳ ڪو ڪري تہ ڪينئن ھوءَ
حامي اوچي اڏام جي ھئي
اڄوڪي ڏينھن تي وري آ ڄائي
جنم وٺي ھوءَ وري آ آئي
آھن ھي سوچون مھانگيون پونديون
اڏامون اوچيون مھانگيون پونديون
عوامي سوچون مھانگيون پونديون
مگر ھوءَ عورت ھئي جا ارڏي
مھانگو سودو ڪري ھلي وئي
قوم سموري لڇي ۽ ڦٿڪي
مثال اعلي ڌري ھلي وئي
عورت جو اتساھ ھئي ھوءَ
عورت جو ويساھ ھئي ھوءَ
عورت جي ڄڻ زبان ھئي ھوءَ
عورت جو ڄڻ تہ چاھ ھئي ھوءَ
عورت جو ڄڻ تہ ساھ ھئي ھوءَ
شھيد جو رت ڪريو آجاٿي
سڀن کان سو وسريو آ ڪاٿي
ڇاٽ لھوءَ جي واٽ بڻي آ
ٻاٽ م ڄڻ ڪا لاٽ بڻي آ
نوان نوان حوصلا بہ ملندا
ڪروڙين ٻانھن تي ڀروسو آ
ٻل انھن جو آيو جي سامھون
شھادتن جا سلا بہ ملندا
نوان نوان حوصلا بہ ملندا
نانءُ سندءِ بي نظير آھي
موت بہ ھن بي نظير ماڻيو.

محترمہ بينظير ڀٽو جي شھادت تي لکيل نظم