شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

پاڻ گهائيندا، پيار مان گذرون.

پاڻ گهائيندا، پيار مان گذرون.
درد جي ھن ديار مان گذرون.

دل تي رکنداسين چپ چپن تي پو،
ترس ويرين جي وار مان گذرون.

کيپ ھن نينھن جا چڙھيا جاني،
اچ تہ گڏجي خمار مان گذرون.

سج لھندڙ،ڪا شام وڻ ھيٺان،
ويھي گڏ پل، قرار مان گذرون.

اڄ سچي ڪر، ۽ ڏس گهڻا ڀيرا،
پرين تنھنجي ٿا سار مان گذرون.

ڪا پرين تو کي ڪَل! بنا تنھنجي،
ڪينئن ٿا ڏوريون، ڏڪار مان گذرون.