شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

مايا جو ڇڏ موھہ تون.

مايا جو ڇڏ موھہ تون.
ڇالئہ ھيءَ فقرات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.

گيت سمورا مون ڏنا،
مٽيءَ کي سوغات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.

ڇاتي کھنڀي ٿي سندءِ،
ماڻھن رت سان رات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.

پنھنجي غم ۾ پيو جلين،
شام صبح پرڀات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.

پاڻ مٿاھون ٿو رکين،
ڦاٿو آن منجهہ ذات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.

ڌرتيءَ جون سڀ دولتون،
ڄڻ واڳونءَ جي وات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.

ڀانءِ ڀلي ڪنھن کي بہ پيو،
ڀانئڻ ڀونءِ ٻي بات.
ڌرتيءَ جو دک ڄاڻ تون.