شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

او سڄڻ ھن سار کي ڪاٿي پڄئون.

او سڄڻ ھن سار کي ڪاٿي پڄئون.
وقت جي رفتار کي ڪاٿي پڄئون.

ڪي ٻہ ٽي الزام منھن ڀي ڏئي وڃئون،
تھمتن جي ڄار کي ڪاٿي پڄئون.

نفرتن جي آ نڙيءَ تي ننھن ڏنو،
پر پرين ھن پيار کي ڪاٿي پڄئون.

ھانءُ ڀوريءَ جو ڀريل پھرين، مٿان،
چنڊ جي چمڪار کي ڪاٿي پڄئون.

ڪي وڇايل ڪونہ ٿا چاھيون گلاب،
پر ھي وک وک خار کي ڪاٿي پڄئون.

سانوڻيون برسن ڀلي بي حد مگر،
دل جي ھڪ ھڪ آر کي ڪاٿي پڄئون.