سکي سار ڪھڙي ڦٽي وئي ھلي.
سوين درد دل ۾ ڇٽي وئي ھلي.
پرين ڏس ڪا توکي بہ پئي ڪل اھا،
ڪئي ارمان ڳھلي گهٽي وئي ھلي.
وڌڻ ڪين اڳتي حجابن ڏنس،
پلاندن کي پنھنجي وٽي وئي ھلي.
اجهو ھوءَ تہ سامھون ڏٺم عاشقي،
گهڙيءَ ۾ ڪو جيون جهٽي وئي ھلي.
نہ سورج ئي اڀريو نہ پريتم پسيئين،
ائين سڀ اميدون لٽي وئي ھلي.
مليا جي جي بہ جيون جا پل پريت کي،
نڀاھي قلم سان، ڪٽي وئي ھلي.