شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

چڙھي جوڀن شباب ڀوڳيندي.

چڙھي جوڀن شباب ڀوڳيندي.
سور، صدما، عذاب ڀوڳيندي.

ڇوڪري ٿي پئي اُٻھري آ،
خود نتيجا خراب ڀوڳيندي.

ھر دلي آرزو لڪائيندي،
نينھن تي ڏئي نقاب ڀوڳيندي.

رات چنڊ سان ٻَکي جو سپنن ۾،
صبح ھيءَ ڀي حساب ڀوڳيندي.

نيڻ آلا، طويل تنھائي،
ڪيترو اضطراب ڀوڳيندي.

پيار جو پل وڃائي شرميلي،
ھاڻ پئي سڀ حجاب ڀوڳيندي.