ڄڻ کٿوريءَ جان خيال پئي ڊوڙيا.
موٽ لئہ ڪئي سوال پئي ڊوڙيا.
ڪيئن پئي گذري حيات، جاچ بنا،
ڏينھن مھينا ۽ سال پئي ڊوڙيا.
ڪٽيو ماضي سڄو ھو ھڻ وٺ ۾،
اڄ بہ ساڳيا ھا حال پئي ڊوڙيا.
منھنجي جاکوڙ نئين تعمير ٿئي،
ديس ۾ پر زوال پئي ڊوڙيا.
ڪو نہ ماڳن جا ھئا اھڃاڻ چِٽا،
پوءِ بہ ڪيڏا ڪمال! پئي ڊوڙيا.
ڪوئي پھلوءَ ۾ هو نہ ھٿ ھٿ ۾،
ائن اڪيلا جمال پئي ڊوڙيا.
ھر نڙيءَ ۾ ھئي رڙ ۽ ڳل ڳوڙھا،
اڻ ٻڌا ھي ملال پئي ڊوڙيا.