شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ڪو چاھي ان ڪارڻ آھيان.

ڪو چاھي ان ڪارڻ آھيان.
مان جا پريم پُڄارڻ آھيان.

ھڪ ڀي ڪونہ ٻڌي ٿي منھنجي،
دل پنھنجيءَ تي دانھڻ آھيان.

ڪونہ وڏو منصب آ منھنجو،
ٻوليءَ جي مان ٻانھڻ آھيان.

محبت جي ڦولن کي سانڍيان،
چاھ چمن جي مالھڻ آھيان.

ماڻھوءَ ۾ ڀڳوان ڏسان ٿي،
سنڌ وطن جي سانئڻ آھيان.