ٿورڙي رھنڊ تي جهري ٿو پوي،
ڀروسو جي ٽٽي ڀُري ٿو پوي.
ھونءَ تہ پرجوش ڪيڏو ڏسجي پيو،
چانئٺ ٽپندي ئي ڇو ٺري ٿو پوي.
بعد ۾ ڪيترو ٿو لوڙائي،
خيال جي ٿورو ڀي کري ٿو پوي.
ٿئي اگر کن لئہ نازبرداري،
ھيج تي من وري ھري ٿو پوي.
جو بہ ڦاٿو انگن جي حرصن ۾،
تنھن ۾ پو ماڻھپو مري ٿو پوي.
جنھن جو وھنوار سارو محبت آ،
سوين گهاٽن ۾ ڀي تري ٿو پوي.