شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ناتا ڇنندين تنھا ٿيندين.

ناتا ڇنندين تنھا ٿيندين.
منھن موڙيندين تنھا ٿيندين.

خوابن جي ميلن ۾ آھين،
جاڳي پوندين تنھا ٿيندين.

ويھہ گهڙي پل ڀر ۾ منھنجي،
دل ٽوڙيندين تنھا ٿيندين.

ھيءُ ايلاز ۽ ايڏيون وينتيون،
ڪونہ مڃيندين تنھا ٿيندين.

ڪوڙ، ٺڳيءَ، مصلحت جي موسم،
سچ آڇيندي تنھا ٿيندين.

ھر مھڻو ھر ڪائي ملامت،
دل تي کڻندي تنھا ٿيندي.

ھيڏي پيار کي پٺ ڏئي تون،
ٻئي ڏانھن ڏسندين تنھا ٿيندين.