ارپي ڇڏيئون ھا پاڻ کي نالو بہ ٿي سگهيو پئي.
ھي نينھن پنھنجو جڳ کان نرالو بہ ٿي سگهيو پئي.
آلا ٿيا پير ھلندي، تو ڪيئن پسينو سمجهيو،
ڪو زخم ڪوئي جهرندڙ، ڇالو بہ ٿي سگهيو پئي.
ڪيئن سمجهيئي تون وڃين، ۽ ھر ڀيري ھو ملي پئي،
گهر بند ۽ ڪنڊي بند، تالو بہ ٿي سگهيو پئي.
پنھنجي پنڌن ۾ ڇالئہ ھيءَ ڌرتتي ھميشہ ،
گهلندڙ ھوا ڪا، اُڀ ھي، جهڙالو بہ ٿي سگهيو پئي.
ڇالئہ ٿي وقت آڇيون، ھي وھ وٽيون سدائين،
بيخود بدن ڪو مڌ جو، پيالو بہ ٿي سگهيو پئي.
ھيءَ جا اُماس چوڏس، گهٽجي بہ سا سگهي پئي،
ھيءُ نيڻ ٻارجن ھان، اجالو بہ ٿي سگهيو پئي.
جوڀن ۾ نار ايڏي ڇالئہ ٻُسي ٻُسي آ،
پازيب چوڙيون پاتل، جهالو بہ ٿي سگهيو پئي.
ھر چارو چاھتون ھون ڪئي عاشقيءَ عميق ھئا،
ھن اھل دل جو دامن، آلو بہ ٿي سگهيو پئي.