شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ھرڪو لھرن سان لڙي.

ھرڪو لھرن سان لڙي.
پار پيو پڄندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.
ھڪڙي ٿفڪي پيار جي،
دل جو در کلندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.
قرب ڪرڻ جي ڏوھہ ۾،
ڪنڌ نہ ڪو ڪرندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.
ھر آڳنڌ تي آس جو،
چنڊ پيو چڙھندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.
سڀ لئہ سپنا سونھن جا،
جيءُ نہ ڪو جلندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.
جئاني جوڀن سان ڪڏھن،
وقت نہ ھي وڙھندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.
ھر ڪوئي ڏس پيار جو،
پريت پيو پڇندو.
سو ڏينھن ڪڏھن ايندو.