شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ھوءَ جلي بي پناھہ ڇا تہ ڪندي!

ھوءَ جلي بي پناھہ ڇا تہ ڪندي!
ھيءَ ننڌڻڪي نگاھہ ڇا تہ ڪندي!

نيٺ محبت مٽيءَ مان آ ڳوھيل،
ڪندي ور ور پئي چاھہ ڇا تہ ڪندي!

ھيئن جي پھرا ڌريندي ساھن تي،
ھوءَ لڪائيندي ساھہ ڇا تہ ڪندي!

جنھن ۾ شعلو جلي بغاوت جو،
وقت توسان سا ٺاھہ ڇا تہ ڪندي!

ٻڌين فطرت کي پيو وجهي واڍيون،
جو ڪري، سڀ گناهہ، ڇا تہ ڪندي.

ھوءَ سراپا ڪڙيل رواجن ۾،
ڪا تہ ڇڏجوس واھہ ڇا تہ ڪندي.