شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

سار لکي ھر سور لکيوسين.

سار لکي ھر سور لکيوسين.
ھر پيڙا ھر پور لکيوسين.

ھر ڀيري ماڻھن جي پاسي،
ٻيءَ ڌر کان ٿي دور لکيوسين.

اونداھين کي مات ڏيڻ لاءِ،
نيڻن جو ڏئي نور لکيوسين.

ڏاڍ ڏمر انڌير ھي ظلمت،
ناھي سڀ منظور لکيوسين.

اڀ جي ھن پاسي ڀي جاچيو،
ڀونءِ تي ڀي ڀرپور لکيوسين.

رڙندي مرندي پر داھيندي،
گذريو ٿئي جينئن دور لکيوسين.