شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

اڄ وري زندگيءَ تي سوچيوسين.

اڄ وري زندگيءَ تي سوچيوسين.
دل لڳي دلبريءَ تي سوچيوسين.

اڃ درياھ ۾ جا، جاچيسين،
رت واريءَ نديءَ تي سوچيوسين.

جهول ڪشڪول ھٿ تريون خالي،
پئي خدا ۽ خوديءَ تي سوچيوسين.

ڏاڍين سھڻين عمارتن مان لنگهي،
ھڪڙي ننڍڙيءَ جهڳيءَ تي سوچيوسين.

پڙ ھميشہ مٿي ڇو ھيڻن جو،
عدل جي ساھميءَ تي سوچيوسين.

سارا اسرار اڀ جا وسري ويا،
جڏھن ڌرتيءَ سڄيءَ تي سوچيوسين.