شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

پيار خوشبو وفا تلاشي پئي.

پيار خوشبو وفا تلاشي پئي.
ڏڍ ڪي آسرا تلاشي پئي.

پنھنجا تاريخ ۾ ڏسي پيرا،
پنھنجي ھيءَ ارتقا تلاشي پئي.

رات ڪاري ڊگهي وڃي ٿيندي،
سوجهري لئہ ڏيئا تلاشي پئي.

ڳولي ھمدرد پنھنجي ڀر ۾ پئي،
۽ ڪوئي ھمنوا تلاشي پئي.

ھوءَ بہ ھڪ دل رکي ٿي سيني ۾،
ھوءَ بہ ھڪ ھمنوا تلاشي پئي.

ويڙھ وڙھندي وجود پنھنجي جي،
ساھ لئہ ڪجهہ ھوا تلاشي پئي.

ڏاڍو اوکو نجات جو رستو،
سگهہ ڪئي حوصلا تلاشي پئي.

ھوءَ سراپا سرير مان نڪري،
عشق جي انتھا تلاشي پئي.