سنڌ ايڪتا ضروري سنڌي ايڪتا ۾ ٽولا شماري
جيئي سنڌ جون اڪيچار ڌڙا بنديون ۽ ٻيا سنڌي وري ق ليگ، سنڌي ن ليگ، سنڌي ف ليگ، جمعيت پاڪ، جمعيت اسلام ۽ جماعت اسلامي ۾ سنڌي، متحده، پ پ پ، ش ڀ، فرنٽ، اين پي پي ڌريون وغيره سنڌ اندر ٽولن ۾ ورهايل آهن، جنهن جي ڪري سنڌي قوم ۾ يڪجهتي ۽ هيڪڙائي واري گڏيل سوچ پري آهي، ان ڪري سنڌ جا اصل ڌرتيءَ ڌڻي پنهنجي ڌرتيءَ تي بي راها ۽ بي واٽا ڦرندا رهن ٿا.
سنڌ دوست پاڻ خود اجتماعي اتحاد جي لاءِ پنهنجي انفرادي حيثيت سنڌ ڌرتيءَ مٿان قربان ڪرڻ تيار نه آهن، ساڳئي وقت وري 65 سالن کان اعلان رهيو آهي ته جيتر جاگيرداري، وڏيرا شاهي، سرداري، پيري، ميري وغيره هونديون، تيتر سنڌ جو اتحاد ۽ واڌارو ناممڪن آهي، ان ڪري سنڌين جي پاڻ طبقاتي ناراضگي جاري آهي، ٻئي پاسي غير سنڌين جو گهلريون ٻوڏ جي شڪل ۾ سنڌ ڌرتيءَ مٿان والار ڪنديون رهن ٿيون، ان قبضا گيريءَ جي حالت ۾ اڳتي هلي سنڌ ڌرتي بچت ۾ ئي نه هوندي، ته پوءِ سنڌين جي طبقاتي ڇڪتاڻ ڇا لاءِ هلندي، سنڌ ڌرتي، سنڌي ماڻهن جي طبقن ۽ ڌڙن جو ايترو ڊگهو انتظار نه ڪڍندي، ته جڏهن منجهن برابري ۽ مساوات کڙي ٿئي، ته پوءِ ترقي پسند وارا قدامت پسند ڌڙي مٿان راڄ ڪن، ته پوءِ دانشور ئي سمجهڻ لاءِ تيار نه ٿيندا ته سنڌ ڪيئن هلندي.
سنڌ اندر غير فطري والار سائنسي سازشن تحت پئي هلي:
ڪراچي سنڌ جو بين الاقوامي شهر، گادي ۽ سامونڊي بندر آهي، ان ڪري غير سنڌين جي ڀرمار، جماعت اسلامي جا ٻه پڌرا مثال آهن، منجهن اقتداري جنگ آهي، ٻئي اسلام جي برعڪس مهاجر پرست ڌڙا چئجن ته وڌاءُ نه ٿيندو، ٻنهين ڌرين جو مقصد ساڳو آهي، ”جنهن جو مطلب سنڌ مٿان والار آهي“ سندن لڙائيءَ جي ڇٽي چٽا ڀيٽي هلندي رهي ٿي، اهڙي جابرانه ڊوڙ ڏيکاري ٿي، ته ڪير ٿو سنڌين کي اڳ۾ اقليت اندر آڻي بيهاري، سنڌ جي لکين ايڪڙ زمين مٿان ڌارين بنگالي، بهاري، برمي، بوسنيائي، افغاني وغيره جون ڪچيون آباديون تيار ڪرائي، انهن مٿان سنڌ جي خزاني جا اربين رپيا خرچ ڪري آباديون پڪيون ڪندا رهن ٿا؟ ڇاڪاڻ ته سنڌ فتح ڪرڻ لاءِ سنڌ اسيمبليءَ ۾ کين ميمبرن جي اڪثريت کپي، ته هو سنڌ مٿان سولائيءَ سان راڄ ڪندا رهن، جڏهن ته سنڌ اندر ڌرتيءَ ڌڻي ڪولهي، ڀيل، باگڙجي، جوڳي، اوڏ، مير بحر وغيره صدين کان بي گهر رولاڪ زندگي جا هيراڪ ٿي چڪا آهن، انهن جي بحالي لاءِ سنڌ ۾ ڪو به قانون ۽ انساني همدردي نه آهي.
تاريخ شاهد آهي ته اردو آبادي وارا 1947ع کان ڪراچيءَ ۾ تخريبڪاري ۽ ڀڃ ڊاهه ڪندا رهيا آهن، ملڪ جي قانوني ۽ جمهوري حڪومت خلاف دنگا، فساد، ڏڦيڙ ۽ وڳوڙ ڪندا رهيا آهن، جيتر کين اقتدار هٿ نه لڳي، کين نه جمهوريت جي قدرن، نه اسلامي تقدس، نه وري سنڌين جي احسانن جو ترس پيو، نيٺ هنن ڪراچيءَ ۾ سنڌين جو عام ڪوس ڪرڻ شروع ڪري ڏنو، ڪڏهن سنڌين جا لاش گٽرن حوالي ته ڪڏهن ٻورين ۾ بند ڪري سنڌي آبادين ڏانهن روانا ٿي ڪيائون، ته سنڌي حراس ۽ خوف ۾ اچي ڪراچيءَ مان ڀڄي وڃن، ان مان ظاهر آهي ته متحده کي فقط دهشت گردي ۽ بنياد پرستي گهرجي، جنهن وسيلي هو سنڌ مٿان حڪومت کڙي ڪن.
غير فطري انڌير نگري ۽ غير قانوني ڇڙواڳي:
مٿين غير انساني ڏاڍائي ۽ جابرانه حڪمت عملي کڙي ٿيڻ کان پوءِ ملڪي حڪومت ۽ حساس ملڪي ادارا خاموش رهندا اچن ساڳي وقت عدالت عاليه تائين خاموشي رهي ٿي، سنڌ ۾ زوري ۽ غير قانوني ڏاڍائيءَ سان پرڏيهي لوڌين کي آڻي، سنڌ ۾ آباد ڪرڻ ۽ سنڌ خزاني مان کين دائمي ٿاڪ بستي جي حقن ڏيارڻ جو اول ذوق ته جماعت سڳوري کي جاڳيو، جنهن پاڻ کي دين اسلام (سلامتي واري راهه) خلاف پنهنجي جماعت مان نوجوانن کي هٿيارن سان مسلح ڪيو، جنهن کان پوءِ ٻين به نقل ڪرڻ شروع ڪري ڏنو، ان ڪري ملڪي سلامتي جو ڏڪر ايندو رهيو، هن جماعت جو امير جماعت مسٽر نعمت الله خان ڌارين کي سستي شهريت وٺرائي ڏيڻ جو شوقين هو، ان لاءِ هي ڳالهه به ياد رکڻ جهڙي ٿيندي، ته ٻين اسلامي ملڪن ۾ اسلامي مهاجر ڀائرن کي آباد ڪرائڻ ۾ ڇو بي وسي ڏيکاري وڃي ٿي ۽ سنڌ سان ههڙن قبضن جا هاڃا ۽ ڪلور ڇو؟
بقول حضرت علامه سيد مودودي جن جي جيڪي موصوف 1959ع ۾ سعودي عرب تفهيم القرآن جي تفسير لکڻ ۾ تحقيقات جي سلسلي ۾ سعودي اسٽيٽ جا مهمان ٿي ويا، انهن تحقيقاتي جاکوڙن کي سفرنامي ”ارض القرآن“ ۾ قلم بند ڪيو اٿن، جنهن مان حوالي طور هيٺ سندن زباني پيش ڪجي ٿي:
”ايشيا مائينر ۾ ويڙهه دوران روس جي خلاف بخارا جا ڪي ترڪ مسلمان هجرت ڪري هندوستان ۾ آيا ڪجهه وقت کان پوءِ اتان سعودي عرب ۾ پناگزين ٿيا، کين طائف ۾ محلو ٺاهي بخارين نالي ڏنو ويو، منهنجو طائف ۾ وڃڻ ٿيو، جتي هنن مهاجرن رات جو منهنجي مانيءَ جي دعوت جهلي، سندن ڪچهريءَ مان خبر پئي ته 55 سالن کان وڏي تڪليف ۾ گهارين ٿا، اسلامي ملڪ ۾ شهريت ملي نه سگهي آهي، ان ڪري ترڪ مهاجر هر وقت سرڪاري دفتر ۽ پوليس ٿاڻن جا چڪر ڪاٽيندا رهن ٿا، هر سال شهريت جي مدي وڌائڻ لاءِ چڪر ڪاٽيندا رهن ٿا، هر سال شهرين جي مدي وڌائڻ لاءِ هڪ هڪ مهاجر کي 40 کان 42 ريال ٽيڪس ادا ڪرڻي پوي ٿي، ساڳي وقت سعودي قانون پٽاندڙ ڪو به غير عرب مسلمان هن ملڪ ۾ شادي ڪري نٿو سگهي ۽ مري وڃڻ جي حالت ۾ عام سعودي قبرستان ۾ دفن ڪرائڻ لاءِ وڏيون قانوني رنڊڪون کڙيون ڪيل آهن.“
اسلامي بين الاقوامي ٻه ملڪ سعودي عرب ۽ ايران:
مٿين ڏس ۾ سعودي عرب سني مسلم رياست ۽ ايران شيعا مملڪت آهن، حقيقت ۾ اسلامي نالي سان هي ٻئي ملڪ مسلمانن جي لاءِ بين الاقوامي پناهه گاهه هجڻ گهرجن، ٻنهين ملڪن ۾ مسلمانن کي سولي ۽ سستي شهريت ملڻ کپي، ڇو ته هي ٻئي اسلامي ملڪ سني ۽ شيعا پروگرام ۽ پرچار جا حامي ۽ ناصر رهيا آهن، ان ڪري هي ٻئي سني ۽ شيعا پروگرام تحت واعظ ۽ تبليغ جاري رکڻ سندن فرضن ۾ شمار آهي، پوءِ حيرت جي ڳالهه آهي ته هي ملڪ پنهنجي ڏيهن ۾ غير عرب سني ۽ غير ايراني شيعا مسلمان کي دائمي شهريت ڏيڻ لاءِ تيار نه آهن، جڏهن ته سعودي عرب جي ملڪي پکيڙ 8،30،000 لک چورس ميل ۽ ايران جي ايراضي 6،36296 لک چورس ميل زمين ٿي، 1991ع مطابق سعودي عرب جي آدمشماري 50،000 ۽ ايران 5،80،60000 آبادي هئي، ان حساب سان ٻئي ملڪ معدني وسائل ۾ مالا مال آهن، جيڪڏهن ڪروڙها مسلم آباديءَ کي شهريت ڏين ته اهڙي نئين آباديءَ جو بار هن مٿان نه پوندو، هڪ طرف هنن جا ميداني علائقا ماڻهن سان سينگارجي ويندا، ۽ سندن بين الاقوامي سگهه ۽ قوت ۾ واڌارو اچي ويندو، ان سان گڏ ڪروڙها غريب مسلمانن جي رهائش ۽ خوراڪ جو مسئلو به حل ٿي ويندو.
جهڙيءَ ريت سعودي عرب ۾ ترڪ مسلم مهاجرن کي شهريت 55 سالن ۾ نه ملي، تهڙي طرح ايران به ڪنهن غير ايراني شيعي مسلمان کي ايران ۾ دائمي شهريت ڏيڻ لاءِ تيار نه آهي، جنهن جو مثال روس، افغان ۽ آمريڪا افغان جنگيون آهن، هنن لڙاين ۾ هزاره قبيلي وارا افغان شيعا، جن جي مادري زبان پارسي اُهي ايران ڏانهن پئي ويا، تن کي ايران سرڪار ڪئمپن ۾ بند رکيو، ته جنگ کان پوءِ ايراني سرزمين مان سندن ملڪ افغانستان ڏانهن ڌڪي ڪڍڻ ۾ جلد آساني پيدا ٿئي، ڇو ته غير ايراني شيعي توڙي مادري زبان پارسي واري مسلمان کي به دائمي شهريت ملي نٿي سگهي، جڏهن ته سنڌ جي ملڪي پکيڙ 52،994 چورس ميل آهي، انهيءَ محدود ايراضيءَ ۾ اسلام جي بنياد تي مسلم مهاجرن کي گهرائي فقط سنڌ ۾ آباد ڪيو وڃي ٿو، اهو ڪهڙو انصاف ۽ قانون چئجي، جيڪو ڪنهن ملڪ جي ماڻهن خلاف آهي.
سعودي عرب ۽ ايران مسلم ملڪن جي راڄ نيتي جي ابتڙ اسرائيل ملڪ ۾ دنيا جي ڪنهن ملڪ کان تڙيل يهودي گورو يا ڪارو اچڻ ڪري، مستقل شهريت جا حق وٺي سگهي ٿو، اسرائيل جي قانون ۾ هر پراڻو يا نئون شهري يهودي تشخص ۾ هڪ جهڙو ۽ برابر آهي.
مذڪور حقيقت کي پرکڻ ۽ پروڙڻ کان پوءِ هڪ اصول ٺهي پوي ٿو ته سعودي عرب، ايران ۽ 7 ٻيا مسلم ملڪ شهريت جي اصولن کي اسلامي برداري ۽ مسلم اتحاد مٿان ترجيح ۽ فوقيت ڏين ٿا، ته پوءِ جڏهن مسلم دنيا کي اسلامي ڀائپي اهڙي شهريت جي ڍنگ سان ڀانءِ ۽ راس نٿي لڳي ته پوءِ سنڌ سان غير اسلامي نا انصافي انڌير ۽ ڏاڍ ڇو ٿو روا رکيو وڃي، پاڪستان جا چار صوبا رهيا آهن، مهاجر آباديءَ جو به چوٿون ڀاڱو سنڌ ۾ آباد ڪيو وڃي ها.
مذڪور ڏاڍائيءَ کان سواءِ سنڌ ۾ ٻين صوبن جا ماڻهو به ڪاهيندا اچن، جن جي آباديءَ ۽ ووٽ جي لحاظ سان ميمبر چونڊبا پيا وڃن، اهي سنڌ اسيمبليءَ ۾ سنڌين بجاءِ پنهنجي قومن جي ڀلائيءَ جون پيا ڳالهيون ڳائن، جڏهن ته سرحد ۽ پنجاب ۾ ڪڏهن به سنڌي ميمبر نه ٿيو آهي، نه وري ٿي سگهندو.
اسلام جي سالميت ۽ سلامتيءَ جي ذميواري:
اسلام جو بچاءُ الله تعاليٰ جي ذمي رهيو آهي، عيسوي ستين صديءَ ۾ عربستان ۾ ڪتاب الله ۽ سنت پاڪ تحت مسلم مملڪت کڙي ٿي، جيڪا 30 سال بي مثال رهي، پوءِ ملوڪيت جي چڪر ۾ بني اميه ڪئي، جن به خلافت اسلام بچائڻ خاطر نعرا هنيا، ان جي جاءِ مٿان بنو عباس والار ڪئي جن به ساڳيا اعلان ڪيا، آخر عثمانيه خلافت ساڳيو فرض نباهڻ شروع ڪيو، اڳتي هلي وقت ثابت ڪيو ته اسلام کي بچائڻ واريون حڪومتون خود پاڻ کي نه بچائي سگهيون، پر اسلام ڪنهن به نگران جو اڄ به محتاج نه آهي، پاڪستان ۾ 65 سالن کان اسلام جي نالي مبارڪ تي سنڌين جي پرماريت ٿيندي رهي آهي، کين ڦريو ۽ لٽيو وڃي ٿو ۽ سندن ڌرتي به ڦري ۽ ڦٻائي وڃي ٿي، اها ڪيڏي نه نا انصافي، زبردستي ۽ ڏاڍ آهي.
اڃا به مار ڌاڙ جو چيرو جاري آهي
(1) سنڌين کي ڪراچي مان سنڌي تعليم کان نرهه ڪيو ويو آهي.
(2) سنڌي کي هاير تعليم لاءِ ڪراچي ۾ داخلا نه آهي.
(3) سنڌين کي فوج جي ٽنهين حصن جي ڪميشن اورل ۾ ڄاڻي واڻي ڪيرايو وڃي ٿو.
(4) سنڌين کي ڪرڪيٽ راند کان محروم رکيو ويو آهي،
(5) ملڪي سفارتي ميدان ۾ سنڌين کي پورو حصو نٿو ڏنو وڃي.
(6) سنڌ جي اهم کاتن ۾ سنڌين جا حق غضب ڪيا وڃن ٿا، جهڙوڪ آءِ جي پوليس، چيف سيڪريٽري، چئرمين ائنٽي ڪرپشن وغيره.
(7) مرڪز ۾ سنڌي ماڻهن کي پوري نمائندگي نه ٿي ملي.
(8) سنڌ جي مالي وسيلن مان مرڪز سنڌ کي پورو حصو نٿو ڏي.
(9) سنڌو دريا جي پاڻيءَ کي مٿي زوري کنيو وڃي ٿو، سنڌ جو پاڻي پورو حصو نٿو ڏنو وڃي.