بکو سيال ڳوٺ
هي ڳوٺ لاڙڪاڻي جيڪب آباد ضلعن جي ڇيڙي تي ڪالرا ذات جو وسايل آهي، سيال سندن راهڪ هئا، سٻاجهي سڀاءُ جا مالڪ هئا، اڳتي هلي سيالن ڏاڍو زور ورتو، ڪالرا سندن ارهه زورائي ۽ ڏاڍ کان تنگ ٿي کين ئي زمين کپائي ڳوٺ ڇڏي هليا ويا، ، پوءِ ساڳيو ڳوٺ بکر سيال جي نالي تي ڪوٺجڻ ۾ آيو، شهدادڪوٽ رتيديري روڊ سان ڀنڊن جي ڳوٺ تائين، جتان اتر پاسي ڳڙهي خيرو روڊ نڪري ٿو، انهي سان 6 ڪلوميٽر پنڌ ڪري بکر سيال جي ڳوٺ ۾ رسي سگهجي ٿو.
پراڻي دور ۾ شهدادڪوٽ کان دوداپور تائين ڇوٽي ريلوي لائين هئي، جنهن جي وچ تي ٻه اسٽيشنون مينهون لغاري، ۽ عالم شاهه هيون، عالم شاهه اسٽيشن کان بکو سيال 2 ميل اتر پار هو، 1942ع جي وڏي ٻوڏ ۽ شهدادڪوٽ کان جيڪب آباد ريلوي لائين نئين سر وڇائڻ جي ڪري هي ڇوٽي لائين رد ڪئي وئي.
ڳوٺ ۾ ڇٽي وڻراهه، پاڻي ۽ زمين وچولي قسم جي آهي.
هڪ واقعو:
ڳوٺ جو چڱو مڙس سرائي علي مردان خان سيال هو، جنهن کي ٻه گهر واريون هيون، هن وٽ دائود سيال گهرو نوڪر هوندو هو، هڪ ڀيري سرائي دائود کي گهر اچڻ کان روڪ ڪئي، ڪجهه ڏهاڙن کان پوءِ دائود ڏينهن ڏٺي جو سرائيءَ جي گهر گهڙي پيو، کيس ۽ سندس ٻن گهر وارين کي ٻولائي قتل ڪري ويو، مٿس ڪيس هليو پر هو آجو ٿي ويو.
ٻيو واقعو:
1967ع ۾ بکي سيال مان سيد غلام شاهه جي چوري ٿي، جنهن جو شڪ سيالن ۾ ڏيکاريو ويو، چوريءَ جي ڇڪتاڻ تان ٻن سالن تائين ڪروڌ هليو، بعد ۾ ساک تي سيد ۽ سيالن ۾ ٺهراءُ ٿيو.
ذاتيون: سيد، سيال، ڪالرا، ۽ چانڊيا، هاڻي رڳو سيد ۽ سيال رهن ٿا، گهڻائيءَ ۾ سيال ذات آهي.