آزاد نظم
او سانورا او بانورا!
هيءَ گهڙي موٽي نه ايندي،
سونهن هي ساڳي نه رهندي،
اچ ته گڏجي پاڻ ۾،
کبڙن جي ٿڌڙي ڇانوَ ۾،
پڪل پيرون ميڙي وٺون،
پو ڪا گهڙي ساهي پٽيون،
نينهن جو دستور آ،
پنڌ ڏاڍو ڏور آ،
دل ۾ جيڪو پور آ،
اچ ته ان کي مانُ ڏيون،
تون سکي کي ساڻ کڻ،
ميڙي سڀ ارمان کڻ،
هي جوڀن ۽ جواني،
ٿي ويندي ماضي ڪهاڻي،
او سانورا او بانورا
هيءَ گهڙي موٽي نه ايندي،
سونهن هي ساڳي نه رهندي.
**