سرنهن ڦولاري آهي دلبر مون سان اچي تون هاڻي مل،
مند بهار جي موٽي آئي، درشن لئه ديواني دل.
جهر جهنگ سارو هي ساوڪ آ ساهه کي تو لاءِ سڪ آ،
جهومي ڪڪرن جهمريون لاتيون کنوڻين آهي ڪئي کيچل.
ٿڌڙي اُتر جي هير گهلي آ، مستيءَ ۾ ٿو مور ٽلي،
هيڪل من هي ماندو آهي، آءُ هلي تون سور ڪي سل.
سال پروڪي وانگر جاني، هيل به مند هلي نه وڃي،
پنهنجي سر جو قسم اٿئي ۽ ميڙ ڀٽائي، سامي، سچل.
**