وءَ جا ڪامڻي آهي.
سا ئي ته وڻي آهي.
آ شهر سڄو پاڳل
خوشبوءَ جو ڇڻي آهي.
مان ٻانهي صاحب جي،
هو پاڻ ڌڻي آهي.
سوَ ڪوڙ زماني جا
سچ هڪ ڪڻي آهي.
در طاق ۾ اٽڪي پيا،
هوءَ ڇا ته بڻي آهي.
هو ڪا ڪاري ماري،
پر سنڌ ڄڻي آهي.
”ڪنول“ لئه مقدس هي
سنڌوءَ جي پڻي آهي.
**