سهڻا سونهن تنهنجي ڏسڻ جي ڪيان ٿو،
ڇو پردو ڪرين ٿو ملڻ جي ڪيان ٿو.
مٿان رُخ جي ويٺا اٿئه نانگ ڪارا،
ڏنگن ڏور کان ٿا، ڇهڻ جي ڪيان ٿو.
گھڻو دل کي روڪيم، گھڻو دل کي ٽوڪيم،
مگر بي پلي آ پلڻ جي ڪيان ٿو.
ڪا اهڙي امر ٿي مون تاريخ بڻجي،
اوهان جي ته دل ۾ رهڻ جي ڪيان ٿو.
غمي روز شب ۾ اکڙيون رهن ٿيون،
اوهان کان جي منهڙو مٽڻ جي ڪيان ٿو.
چون ٿا ته سجدو ڪفر سونهن کي آ،
مگر پوءِ ڀي سجدي ڪرڻ جي ڪيان ٿو.
آئي ياد مئڪش ”ضمير“ آ اوهان جي،
ڀري پيالو هر پل پيئڻ جي ڪيان ٿو.
**