جنهن سمي هوءَ سانوري وڇڙي وئي،
ايئن لڳو ڄڻ هر خوشي وڇڙي وئي.
اڄ کڻي اکڙيون ڏسي ئي ڪو نه ٿي،
ٿي ڪڏهن مون لئه چري وڇڙي هئي.
ڄڻ ڏٺو هڪ خواب هو هڪ رات جو،
اک ته کلندي ڪا پري وڇڙي وئي.
اوچتو شاعر گذاري رات ويو،
۽ قلم کان شاعري وڇڙي وئي.
آسرن جي راهه تي رلندي مون سان،
پو اچانڪ زندگي وڇڙي وئي.
ڪيترائي رنگ جيون ۾ ڀري،
خوبصورت ڇوڪري وڇڙي وئي.
نفرتون انجم“ ڊگهيريون ٿي ويون،
محبتن کان دوستي وڇڙي وئي.
**