پيار جي بدلي پٿر نه گهرجي،
اهڙو مون کي شهر نه گهرجي.
جنهن ۾ هار مان کائي ويهان،
هرگز اهڙو سفر نه گهرجي.
*
ڪارا ڪارا وار سکي جا،
روز ٿين ديدار سکي جا.
مونکي پل پل موهن ”نادر“
سورنهن ئي سينگار سکي جا.
*
غمِ فِراق جو سفر ڪٽجي نه ٿو،
ٽانڊا کڻي هٿن ۾ ڪو مرڪي نه ٿو.
مونکي وساريو جنهن آ پل ۾ ”نادر“
سو همسفر مون کان ته وسري نه ٿو.
**
تنهنجي نالي جو احترام آهي،
ذڪر تنهنجو لبن تي صبح شام آهي.
منهنجي جيءُ سان ويو جڙجي جو،
سو مٺي تنهنجو ئي ڪلام آهي.
*
پير قبر ڏي سري رهيا آهن،
خواب سارا وکري رهيا آهن،
اڃا منزل پري آهي ”نادر“
ڳوڙها اکين مان ڪري رهيا آهن.
**