شهرتن جي ڊوڙ ۾ زندگي رهجي وئي،
ڪٽ ۽ جوڙ ۾ زندگي رهجي وئي.
ڪير ٿو ڪنهن سان نڀائي ساهه تائين،
واعدن جي توڙ ۾ زندگي رهجي وئي.
درد جي دل هئي مان هيم صرف مان،
روح جي وڪوڙ ۾ زندگي رهجي وئي.
واءُ خوشبوءَ چانڊوڪي توکي چنبڙيون ٿيون وتن،
آ چڳن جي ڇوڙ ۾ زندگي رهجي وئي.
هو ته وڇڙي ويو آهي توکان ”ڪنول“
بس انهي موڙ ۾ زندگي رهجي وئي.
**