تو خدائي اڃان ڏٺي ناهي،
ڪير قدرت مان آسرو لاهي.
رنگ چهرن جو زرد ٿي ويو آ،
پو به اڳتي ٿو هر ڪوئي ڪاهي.
دل جي دنيا ڊٿي پئي آهي،
ڪو نه محبت مڪان پيو ٺاهي.
من ۾ نفرت ۽ منهن مٺو ماڻهو،
ڪير ڪنهن کي نه دل سان ٿو چاهي.
ڀاءُ، ڀاءُ جو ٿو ٿئي دشمن،
ڌوڙ ”نادر“ نه منهن ۾ ٿو پائي.
**