ڪيترو ڪمزور آهيان دوستو!
سونهن آڏو ڪجهه به ناهيان دوستو!
مفلسي آ پنهنجي ڀاڪر ۾ ڀريو،
قرض ڪنهن جو ڪيئن لاهيان دوستو!
غور سان منهنجي اکين ۾ ڪو ڏسي،
آهي ظاهر ڇا ٿو چاهيان دوستو!
جو اڏيو آ محبتن لئه ظالمن،
ڪوٽ رسمن جو ٿو ڊاهيان دوستو!
شوق آهي جلد منزل ماڻيان،
ان ڪري ٿو ڪوهه ڪاهيان دوستو!
شاعري جي روپ ۾ مان سونهن لئه،
پيار جو ٿو محل ٺاهيان دوستو! **