باغ ۾ گلڙا ٽِڙن توساڻ هٿ هٿ ۾ هجي،
گل هجن گلزار ۾ گڏ پاڻ هٿ هٿ ۾ هجي.
شوق سان ميون پٽڻ ۾ سج ويو تنهنجو لهي،
مل اچي مونسان مٺا بس هاڻ هٿ هٿ ۾ هجي.
منهن لڪاءِ ڪين هل منهن تان پردو لاهه تون،
ڪر نه مونسان ڪابه تون ڇڪتاڻ هٿ هٿ ۾ هجي.
تابُ تجلو حسن جو انڊلٺ جيان تنهنجو چوان،
پاءِ سرمو چنڊ جي چانڊاڻ هٿ هٿ ۾ هجي.
ديد ديدن سان ملائي داد ڪرِ مل دلرُبا،
پلڪ نا ٿي تون پري واکاڻ هٿ هٿ ۾ هجي.
ٻاجهه ٻهڳڻ ڪر اچي تون آءُ ”حاذق“ سان ملڻ،
ڇو پري توکان رهان تو ساڻ هٿ هٿ ۾ هجي.
**