پيار ۾ اُڻي پئي،
سار ۾ اُڻي پئي.
هُيو خزان ۾ ڀيلو،
بهار ۾ اُڻي پئي.
آئيندي جا خواب ڏِس،
ٻار ۾ اُڻي پئي.
ڪيئي سنيها ڇيڳري،
نار ۾ اُڻي پئي.
کنڀ ڪنهن جي پيار جو،
اُڏار ۾ اُڻي پئي.
هي وڇوڙو ۽ دردِ دل،
تڪرار ۾ اُڻي پئي.
ڏِس ”ڪنول“ جي ڪائنات،
ڄار ۾ اُڻي پئي.
**