شهدادڪوٽ پيارن ماڻهن جو آستانو،
جنهن جي وفا سخا تي حيران آ زمانو.
هڪ ڀيرو ئي هلي آ هر ڪنهن سان تون ملي ڏس،
شهدادڪوٽ ڏي اچ هڪ وار بس گهُمي ڏس،
هر ماڻهو جي زبان تي آ پيار جو ترانو.
هت گل چمن جا بُلبل هر چهرو خوبصورت،
حسن و َجمال هلچل ناياب هر ڪا صورت،
۽ سونهن جي اکين ۾ رکيل شراب خانو.
هت مصري شاهه آهي ميان صديق پيارو،
سوالي نه موٽي خالي سڀ جو ٿئي ڀلارو،
رحمت جو در اهو آ هر ڪو اچي ديوانو.
آ ماهتاب اهڙو فردوس ۾ به ناهي،
هي شهر سيلري جو شهدادڪوٽ آهي،
ڪوٽو موٽو جي رونق ”خيرل“ گهمي روزانو.
**