جام جاني ڏنو پِرت مان پُر ڪري، پيار اهڙو مليو جو نشو ٿي ويو.
مئڪدي ۾ پرين مست مونکي ڪيو،اهڙو خوش ٿي کليو جو نشو ٿي ويو.
تڙپي تڙپي گذاري مون ساري عمر قرب ۾ منهنجو مٺڙو ڏئي ويو ڪثر،
قبر جو آ مليو مونکي اهڙو ثمر واءُ اهڙو گهليو جو نشو ٿي ويو.
زندگي مون سڄڻ کي آ ارپي ڇڏي،گهور آهي مٿس مال ملڪيت مَڏي،
حال هيڻي تي نِرمل نظر جو وڌي،روح اهڙو رَليو جو نشو ٿي ويو.
پِرت جي پڪ پياريائين وڏي پيار مان،ان جي الفت سندو ڪهڙو اظهار ڪيان،
اهڙي ساعت سعيد ٿو هر هر گهران ڀاڳ اهڙو کليو جو نشو ٿي ويو.
مست نظرن سان مدهوش مونکي ڪيائين، ناز نخري سان پُر جوش مونکي ڪيائين،
پيار پيالا مئه نوش موکي ڪيائين،ٽور اهڙي ٽليو جو نشو ٿي ويو.
ان جي بخمل بدن مان سرور آئيو، لال لبڙن جي لالاڻ من موهيو،
درد دلبر سمورو دفع اڄ ڪيو ‘‘شاد’’ اهڙو ڇُليو جو نشو ٿو اچي.
**