رهيو آ ساٿ سورن جو، سکن جي ڪا خبر ڪانهي،
رهان ٿي قيد ڪوٽن ۾، پکن جي ڪا خبر ڪانهي.
نه هوندو کير ڌاتو ڪو، نه هوندو گاهه کاڌو ڪو،
الائي ڪيئن ٿيا ليلا، انهن جي ڪا خبر ڪانهي.
نه ڪي قاصد، نه ڪي خطڙو، نه ڪي پيغام آيو ڪو،
نه ڪي وانگي وريو ڪوئي، وطن جي ڪا خبر ڪانهي.
سدائين سومرا گهارين، پيو باغن ۽ بنگلن ۾،
اسان جو چاهه چونرن سان، چمن جي ڪا خبر ڪانهي.
هميشه ئي رهيو آهين، خوشين ۾ ‘‘خانواهي’’ چئي،
سکن جي سڌ سڄي توکي،ڏکن جي ڪا خبر ڪانهي.
**