نظم : سنڌ جو ڪيڏارو
ملڪ سڄي ۾ ماتم ٿي ويو،
قهرين ڏاڍو قهر ڪيو آ،
جيون سارو زهر ڪيو آ،
ڪالهه کسيائون سنڌ جو پاڻي،
اڄ ڪٺائون سنڌ جي نياڻي،
هر هڪ اک آ آلي جنهن لئه،
مان به روئان ٿو ويٺو تنهن لئه،
اڳ ڀي ڪِيسُ يزيد ڪيو هو،
سنڌ جو شير شهيد ڪيو هو.
ظالم جابر ڪين سَٺو هو،
تنهنجو منهنجو ڀاءُ ڪٺو هو،
سورهيه سنڌي گهوٽ ڪُٺو هو،
ارڏو ۽ اڻموٽ ڪٺو هو،
ذهن ضمير هو زندهه جنهن جو،
ديس سمورو شاهد تنهن جو،
اڄ ڀي ان لئه اکيون آليون،
ڳايون ويٺا تنهنجون ڳالهيون،
ٻئي تي هاڻي مور نه ڀاڙيو،
پاڻ اٿي ڪا پنهنجي ٻاريو،
شاعر جاڳو قوم جاڳايو،
سنڌ جو يار ڪيڏارو ڳايو،
سنڌ جو يار ڪيڏارو ڳايو.
**