سور سارو بيان ۾ آهي،
درد دل جي جهان ۾ آهي.
جو به آهي ته ڀونءِ ۾ آهي،
ڪو نه ڪو آسمان ۾ آهي.
سا ڀٽائي ڏسي پيو ساري،
ڳالهه جيڪا قرآن ۾ آهي.
گهر مٽيءَ جو ڏسي نه گهٻرايو،
پيار من جي مڪان ۾ آهي.
صورتن ۾ اجايو ڳولين ٿو،
ماڻهو سهڻو زبان ۾ آهي.
کوڙ مقصد ٻيا به آهن پر،
زندگي پوري نان ۾ آهي.
ڍنگ جو ڪم نه ڪار ٿو ڏسجي،
ڪو نه ڪجهه نوجوان ۾ آهي.
‘‘عائشه’’ خيال سان هلو هاڻي،
هر قدم هِت گُمان ۾ آهي.
**