گيت
ڏينهن اچڻ ۾ ڇو ٿو لائين، آءُ سگهو تون ساجن سائين.
آءُ سگهو تون ساجن سائين..!
ساهه به توکي ساري پيو ٿو، هينئڙو هنجڙون هاري پيو ٿو،
موٽ وڇوڙو ماري پيو ٿو، ساهه سهارو تون ئي آهين.
آءُ سگهو تون ساجن سائين..!
ساريون سر ڀي نسري پيڙا چِٽ وئي ٿيا ڏينهن به ٿڌڙا،
توکان وعدا وسري ويڙا، نينهن نٿو ڇو يار نڀائين.
آءُ سگهو تون ساجن سائين...!
مونجها ماندا ماڳ ٿا روئن،تو لئه منهنجا راڳ ٿا روئن،
مونسان منهنجا ڀاڳ ٿا روئن، ٿورا تنهنجا جي ٿو کلائين.
آءُ سگهو تون ساجن سائين...!
گذري ويو اونهارو آهي،آيو سرءُ جو وارو آهي،
ڄاڻ ٿيو ته سيارو آهي، ڀينگ بهار آ، تون جي ناهين.
آءُ سگهو تون ساجن سائين....!
جيءُ جدائي جهوريو جاني،ماس ڪپيو ۽ ڪوريو جاني
هيءُ ‘رشيد’’ به گهوريو جاني،جنهن کي تنهنجي تات سدائين
آءُ سگهو تون ساجن سائين،
آءُ سگهو تون ساجن سائين!
**