چوسٽه
مگر سڪ جي ساگر کي اڪرڻ ڏکيو آ.
پني تي ڪرڻ نقش آسان آهي،
مگر دل جي تختيءَ تي اڪرڻ ڏکيو آ.
*
ڪٿي شان ڪنهنجو وڌائي ٿو پئسو،
ڪٿي مانُ ڪنهنجو وڃائي ٿو پئسو،
ٿو پئسو پراون کي پنهنجو بنائي،
ڪٿي دوست ڀائر ڀلائي ٿو پئسو.
*
موت کي ماري وجهين بس پو مڃانءِ،
ڏاڍ کي ڏاري وجهين بس پو مڃانءِ،
تيز طوفانن ۽ ڪاري رات ۾،
لاٽ ڪا ٻاري وجهين بس پو مڃانءِ.
*
سنائي، گدائي ۽ ساميءَ جي ٻولي،
بخاري، ڀٽائي ۽ حاميءَ جي ٻولي،
خدايا سلامت هي رک تا قيامت،
‘‘رشيدڻ’’ چئي راشد ۽ جاميءَ جي ٻولي.
*