عورت
عورت ئي بس روح وِِروُنهن آ.
عورت قدرت جـــــو آ تحفو،
قدر ڪري ٿو ان جو سڀ ڪو،
عورت جو آ شانُ به اعلى،
عورت جو آ مانُ به اعلى،
مريم ڀي هڪ عورت هئي ڏس،
قدرت ڪيڏي عزت ڪئي ڏس،
مارئي ملڪ ملير ملهايو،
پنهنجو مان و شانُ بچايو،
سسئي ڪيچين پٺيان ڪاهي،
پنهل سان وئي پرت نڀائي،
راڻي خاطر جيءَ جلايو،
مومل آهي پاڻ ملهايو،
نوريءَ ۾ هو نياز و نوڙت،
واهه جو اديون شرم و غيرت،
جنهن وٽ عزت غيرت آهي،
سائي عورت، عورت آهي،
هن سان ڪيڏا رشتا ناتا،
ماسي مامي ۽ آ ماتا،
عورت سان ٿو گهر ڀي سونهين،
عورت سان ٿو بر ڀي سونهين،
عورت سان ٿي دنيا سونهين،
عورت سان ٿي عقبى سونهين،
هيءَ جي ناهي ڪجهه ڀي ناهي،
دنيا ساري دوزخ آهي.