وائي
ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
ماٺ منجهان ئي ملندا آهن،ساجن سائين سُورَ.
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
ڪونڌر ڪُوپا ڪسجي ويئڙا،ڪيئي ٿيا معذور.
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
ڌرتي هن تي ڌاريا ڪن پيا،ڪيڏا ڪيس ڪلور.
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
اُٿ اٿي اڄ لاٽ ڪا ٻاريون،منجهه انڌاري گُهور.
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
توکي مونکي راهه ڏيکاري،شينهن ڪراڙي جهور.
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
ڏاڍ جو ڏونگر ڏاري وجهه تون،ساجن ساڻ چنجور.
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.
‘‘رشيد چانڊيا’’ ناهن ڊڄندا، سوليءَ کان منصور،
او مزدور! ساجهر ڪر ڪا يار سجاڳي.