جيت تنهنجي ۽ هار منهنجي آ.
تو لڌي ڪٿ سنڀار منهنجي آ.
ڪو خوشي جو نه گل ٽڙيو آهي،
دل اُجاڙي بهار منهنجي آ.
پنهنجو آهين نه تون پرايو آن،
تو تي ڪهڙي ميار منهنجي آ،
هاڻ ڪهڙو چوانس ڌار ٿئي،
غم ۾ آئي ڄمار منهنجي آ.
ان سان رشتو ته ڪو ‘‘مٺل’’ هوندو،
جنهن کي هر هر پچار منهنجي آ.
**