وائي
هر شيءِ ٿي تنهنجي وڻي.
وات وارو ڏي مون کي
کاڌل هي چيگم.
هر شيءِ ٿي تنهنجي وڻي.
چولو ٿو چمڪا ڪري ،
لئي ۾ آهين گُم.
هر شيءِ ٿي تنهنجي وڻي.
چوٽيءَ ۾ مان گل جيان،
توسان رهان هر دم،
هر شيءِ ٿي تنهنجي وڻي.
توکي ڏسندي ٿيو وڃا،
سوچن ۾ گُم سُم،
هر شيءِ ٿي تنهنجي وڻي.
”ناشاد“ سان کنڊ کير جيان ،
تنهنجو ٿئي سنگم.
هر شيءِ ٿي تنهنجي وڻي.
**