شخص هڪ گم سُم رهيو تصوير ۾،
ڄڻ وڏو هو راز تنهن ولگير ۾.
ٻين جي لئه ايئن شعر هو بس خير هو،
پر ڪوي جو رت هيو تحرير ۾.
پيار ۾ اڄ آتمي جو ٿي پيو،
جيئن ملاوٽ ٿي پوي کنڊ کير ۾.
تير نظرن سان ويو دل تي هڻي،
پيار ئي من پيار هو هر تير ۾.
‘‘عائشه’’ بادِ صبا بيچين ڪيو،
اڄ پرينءَ جي هئي سڳنڌ ڄڻ هير ۾.
**