جيئڻ جي لئه جِئين جاني پساهن جي ضرورت آ
تِئين مونکي مٺا تنهنجي ئي چاهن جي ضرورت آ
اداسيون چوطرف ڇانئيون مٺا منهنجي حياتي ۾
کڻو ديدون، ڪيون عيدون،جمالن جي ضرورت آ.
وڇوڙا ڇو ڀلا ايڏا ڳلن تي ڇو سدا ڳوڙها،
سڪي ٿو ساهه سڪ وارن سلامن جي ضرورت آ.
اجالن منهن جڏهن ڦيريو انڌيرن جو وڌيو گهيرو
کڻو رُک تان پرين پردو اجالن جي ضرورت آ.
چميو تو نانءُ آ منهنجو پيو مهڪي جو انگ انگ آ،
چپن سان چپ اچي چمجن خُمارن جي ضرورت آ.
چمان چهرو سدا تنهنجو عمل اهڙو نه ٿيندو ٻيو،
ڪيون ڇا لئه قضا سو پل ثوابن جي ضرورت آ.
**