آزاد نظم : مالڪ تي ڪُتو ٿو ڀونڪي...!
جوتا پادر کائي ٺوڪر،
رومڙ ڪري رڙندو آيو،
جنهن تي ترس نه آيو ڪنهن کي،
ان کي ڳڀو ٽڪر ڏئي،
پالي تاتي سيوا ڪئي مون،
سمجهو هو ڪو ڀهرو ڏيندو،
ڪتو آهي ڪتو بڻجي،
در تي بيهي پهرو ڏيندو،
ڪتي جي به ذات ٿئي ٿي،
رنگ نسل جي تات ٿئي ٿي،
ڪتو ڪندو آهي وفائي،
ڪتو ڪڏهن نه ويل وڃائي،
سوچان ٿو هو ڪتو آهي،
ڪتو آ يا ڪتو ناهي،
ڀونڪ به ساڳي رومڙ ساڳي،
پُڇ لٽڪائڻ پوڇڙ ساڳي،
ڪتو آهي ڪتو هوندو،
ڪنهن پاسي کان گٿو هوندو،
غور فڪر کان بعد مسلسل
سوچ انهي تي پهتو آهيان،
عادت ٿيندي آهي عضوو،
ڇالئه ويٺو مغض کپايان،
مالڪ تي ٿو ڪتو ڀونڪي،
سوچ گندي ٿي لوئر جي،
مينهن پيار مرون کي ڀي،
ساڳي ذات سوئر جي....!
**