امتحان پيو امتحان جو ڏيک ڏئي،
شاخ هرڪا ٿي خزان جو ڏيک ڏئي.
ڇو غريبي تي ٺٺوليون هن سدا،
مسئلو هر آسمان جو ڏيک ڏئي.
ٿيو حشر برپا ڪراڙي جهور تي،
جنهنجي شادي نوجوان جو ڏيک ڏئي.
اجنبيت پنهنجي ئي هن شهر ۾،
سا به اڄ بارِ گران جو ڏيک ڏئي.
ساهه هت آهي ڏکيو کڻڻو پيو،
خون ڏس آبِ روان جو ڏيک ڏئي.
اجڙيل من سور سهندو ٿو رهي،
سور هر هڪ داستان جو ڏيک ڏئي.
خوش فهم نعرن تي ڊوڙون ٿا اسان،
هُل هنگامو اڄ ڌيان جو ڏيک ڏئي.
**